by Marissa Valdez | October 26, 2025 | Manila & Los Angeles Correspondent

Isang Trahedya na Nagpagising sa Maraming Magulang

“Nang makita ko ang kwento niya, parang anak ko rin siya.”
Ito ang mga salitang unang binitiwan ng isang ina na nakapanood ng balita tungkol sa pagkamatay ni Emman Aienza, 19-anyos na anak ng TV personality na si Kuya Kim Atienza.

Mula nang kumalat ang ulat na si Emman ay natagpuang wala nang buhay sa kanyang apartment sa Los Angeles noong Oktubre 22, 2025 — hawak pa ang isang pirasong papel na may mga linyang nagsasabing “I tried. I’m tired.” — hindi na tumigil ang pag-uusap ng mga Pilipino online.

Ngayon, ang pangalan ni Emman ay hindi na lamang tungkol sa social media fame o kanyang mga TikTok video tungkol sa self-care at mental health, kundi isang malalim na babala at aral para sa mga magulang: kilalanin, pakinggan, at alalayan ang mga anak bago pa maging huli ang lahat.

“Kung Ako ang Nanay Niya…”: Ang Sakit at Pagsisisi ng Isang Ina

“Kung ako ’yun, hindi ko siya pababayaan mag-isa sa LA.”
Ito ang mariing pahayag ng isang overseas Filipino mother sa isang viral na video na ngayon ay umabot na sa higit 2 milyon views sa Facebook.

Ayon sa kanya, labis siyang nasaktan nang mapanood ang panayam ni Emman kay Toni Gonzaga labing-isang buwan bago siya pumanaw. “Ang galing ng bata, articulate, matalino. Pero sa tono ng boses niya, ramdam mo na pagod na siya,” sabi ng ginang habang umiiyak.

Sinabi rin niya na matapos niyang makita ang coroner’s report, nakumpirma niyang ang sanhi ng kamatayan ay ligature hanging — at dito niya napatunayan na seryoso pala ang mga sinyales ng depresyon na minsang binabalewala ng mga tao.

Ang Laban ni Emman: Bipolar Disorder, Bullying, at Ang Mabigat na “Ganda Culture”

Sa kanyang mga TikTok videos, paulit-ulit na ikinuwento ni Emman ang pakikipaglaban niya sa bipolar disorder at depression.

“When I’m manic, I feel unstoppable. But when I’m depressed, I feel invisible,”
sabi ni Emman sa isa niyang post na ngayon ay muling nag-viral matapos ang kanyang pagpanaw.

Ibinahagi niya kung paanong ang labis na pagkahumaling sa beauty standards sa social media ay unti-unting nagwasak sa kanyang mental state.

“I’d wake up at 3 a.m. just to finish a 20-step skincare routine. I thought I was healing. But it was just another manic phase.”

Sa isang diary entry na nakuha ng mga pulis, nakita ang mga katagang:

“Healing hurts. I’m tired of pretending I’m okay.”

Ang mga salitang ito ang naging huling patunay ng mga labang matagal niyang pinasan mag-isa.

Ang Epekto ng Kulturang “Huwag Kang Magreklamo”

Ayon sa ilang eksperto sa mental health, malaking bahagi ng problema ay nakaugat sa kulturang Pilipino ng pagdadamdam at pananahimik.
“Sa atin kasi, kapag sinabi mong nalulungkot ka o gusto mong magpatingin sa psychiatrist, madalas kang tinatawag na ‘mahina’ o ‘arte,’” paliwanag ni Dr. Rhodora Lim, isang Filipino-American psychologist.

Dagdag pa niya, “Yung mga kabataan tulad ni Emman, madalas silang napipilit maging masaya online dahil ‘yun ang gusto ng mga tao — pero sa loob, wasak na sila.”

Ang Panawagan: Huwag Nang Balewalain ang Mga Sinyales

Marami ang naglabas ng galit sa social media matapos malaman na binabash pa umano si Emman bago siya pumanaw, lalo na dahil sa ilang political posts niya tungkol sa dating Pangulong Duterte.
Ngunit para sa mga magulang, gaya ng nagsalita sa viral video, mali ang ganitong reaksyon:

“Nineteen pa lang ’yan. Bata pa. May sakit sa isip. Wala siyang kalaban-laban. Kahit ano pang opinyon niya, hindi niya deserve ang ganitong ending.”

Tinawag niya itong isang aral at babala sa lahat ng magulang — lalo na sa mga Pilipino sa abroad:

“Kapag sinasabi ng anak mo na pagod siya, huwag mong sabihing drama lang ’yan. Makinig ka. Yakapin mo. Dahil minsan, ’yun na pala ang huling pagkakataon.”

Ang Aral: Pamilyang Buo, Anak na Ligtas

Ang ginang na nagbahagi ng kanyang kwento ay nagsalita hindi bilang kritiko kundi bilang ina na may sariling karanasan.
Ikinuwento niya ang panahong nakita niyang natatakot ang anak niya sa yaya.

“Wala pa siyang dalawang taon noon. Iba ang kilos kapag dumarating kami. Natatakot siya. Kaya pinalayas ko ang yaya. Simula noon, siniguro ko na ako o nanay ko lang ang nagbabantay.”

Ginamit niya ang kwentong iyon bilang halimbawa kung gaano kahalaga ang presensya ng magulang sa bawat yugto ng buhay ng bata — lalo na sa panahon ng digital isolation.

“Ang mga anak natin ngayon, akala mo konektado sa lahat dahil sa social media, pero sa totoo lang, mas malayo na ang loob nila sa atin.”

Isang Huling Mensahe Mula sa Isang Ina

Bago matapos ang panayam, nagsalita muli ang ginang habang pinupunasan ang kanyang luha:

“Hindi ko sinisisi ang magulang ni Emman. Pero sana, lahat ng magulang, matuto tayo. Bantayan natin ang mga anak natin. Kahit matalino, kahit independent — kung may mental challenge, hindi mo pwedeng pabayaan.”

Tinapos niya ito sa mga salitang tumatak sa milyon-milyon:

“’Yung mga anak natin, huwag nating sukuan. Dahil minsan, isang yakap lang ang pagitan ng buhay at kamatayan.”

Ang Pagninilay: Emman Aienza, Isang Kwento ng Tunay na Paglaban

Ang kwento ni Emman ay hindi lamang isang balita sa entertainment o social media. Isa itong reality check para sa mga pamilyang Pilipino — sa loob man ng bansa o sa ibang dako ng mundo.

Sa panahon kung saan mabilis mag-judge, mag-comment, at mag-cancel, kailangan nating matutong makinig nang may malasakit.
Dahil gaya ng paalala ng kanyang pamilya:

“Carry forward her compassion, courage, and kindness. That’s how she would want to be remembered.”

🕯️ Rest in peace, Emman Aienza (2006–2025). May your story save others who silently suffer.