Sa loob ng maraming taon, ang pangalang Sarah Discaya ay umuugong sa mundo ng malalaking kontrata at multi-bilyong pisong proyekto ng gobyerno. Isa siyang contractor na tila hindi nauubusan ng proyekto—mga flood control, imprastraktura, at konstruksyong pinondohan ng buwis ng bayan. Ngunit sa isang iglap, ang marangyang imahe ng kapangyarihan at impluwensya ay napalitan ng rehas ng kulungan, matapos ang kanyang tuluyang pag-aresto ng National Bureau of Investigation (NBI) kaugnay ng isang ₱96.5 milyong ghost flood control project sa Davao Occidental.
Noong Huwebes, naging opisyal ang pagbagsak ni Discaya nang ipatupad ng NBI ang dalawang warrant of arrest laban sa kanya. Ang una ay para sa paglabag sa Republic Act 3019 o Philippine Anti-Graft and Corrupt Practices Act, na may piyansang ₱90,000. Ang ikalawa, mas mabigat at mas nakakatindig-balahibo, ay para sa malversation of public funds, isang kasong walang piyansa—isang malinaw na mensahe na ang korte ay itinuturing ang alegasyon bilang seryoso at mapanganib sa interes ng publiko.
Matapos ang pag-aresto, sumailalim si Discaya sa standard procedures at medical checkup bago dinala sa NBI detention facility sa Muntinlupa. Doon pa lamang ay nasilayan na ng publiko ang isang imaheng bihirang makita noon—si Sarah Discaya, suot ang dilaw na damit na may markang “DET”, simbolo ng pagiging detainee. Ngunit imbes na katahimikan, sarkasmo ang naging unang reaksyon niya sa harap ng media.
“Halika, closer. Gusto mo? Nahihiya naman ako sa inyo… Sorry. What’s your name again? Gusto mo bang malaman kung anong cologne ang suot ko para ma-report mo rin? Happy, happy!”
Ang mga salitang ito, bagama’t tila biro, ay umani ng matinding batikos mula sa publiko—para sa marami, ito ay isang insulto sa milyun-milyong Pilipinong nagdurusa sa epekto ng korapsyon.
Kasabay ng kanyang pag-aresto, nadakip din ng pulisya si Maria Roma Remando, presidente ng St. Timothy Construction at kamag-anak ng asawa ni Discaya na si Curly. Si Remando ay kasalukuyang nakakulong sa custodial facility ng Pasig City Police, lalong nagpapatibay sa teorya na ang kaso ay hindi gawa ng iisang tao lamang, kundi bahagi ng mas malawak na network.
Matapos dumalo sa pagdinig ng Department of Justice (DOJ) kaugnay ng reklamong inihain ng Bureau of Internal Revenue (BIR), ipinalipad si Discaya patungong Cebu noong Biyernes ng gabi. Sa paglapag sa Mactan-Cebu International Airport, agad siyang sinalubong ng mga operatiba ng NBI Central Visayas (NBI-7) at isinakay sa isang detention van sa ilalim ng mahigpit na seguridad. Ayon sa NBI, mahalagang maibalik agad ang warrant sa korte upang maiskedyul ang arraignment, kung saan opisyal na ipapaalam sa kanya ang mga sakdal at hihingan ng plea.
Nilinaw ng mga awtoridad: ang proyektong flood control na sentro ng kaso ay ganap na binayaran ngunit kailanman ay hindi itinayo. Ang naturang anomalya ang nagtulak sa Office of the Ombudsman na magsampa ng mga kasong kriminal laban kay Discaya at siyam na iba pa. Noong Disyembre 5, inihain ang kaso sa Digos Regional Trial Court, bago inilipat sa Lapu-Lapu Regional Trial Court para sa mas maayos na paglilitis.
Mas lalo pang ikinagulat ng publiko ang lawak ng umano’y impluwensya ng pamilya Discaya. Sa loob lamang ng tatlong taon—mula 2022 hanggang 2025—ang kanilang mga kumpanya ay nakakuha umano ng humigit-kumulang ₱31 bilyong halaga ng government infrastructure contracts, kabilang ang maraming flood control projects. Hindi rin nakalimutan ng publiko ang naunang balita kung saan isinuko ng mag-asawang Discaya sa Bureau of Customs ang kanilang mga mamahaling sasakyan, lima sa mga ito ang na-auction sa halagang halos ₱50 milyon—isang hakbang na para sa ilan ay simbolo ng pagsisimula ng pagbagsak ng kanilang imperyo.
Sa gitna ng galit at kasiyahan ng publiko sa pag-aresto, mariing sinabi ng mga awtoridad na walang espesyal na pagtrato ang ibibigay kay Discaya. Ayon sa utos ng DOJ Secretary:
“Treat them as ordinary criminals. Walang espesyal na kwarto, walang pribilehiyo. Makakasama nila ang ibang inmates.”
Nakaiskedyul ang arraignment ng mga kaso sa una at ikalawang linggo ng Enero. Kung may karagdagang kasong maisasampa, maaari lamang dumalo si Discaya sa mga pagdinig sa pamamagitan ng online video conference. Pinayagan naman siyang makausap sandali ang kanyang mga anak—isang tagpong umantig kahit sa ilang kritiko, ngunit hindi sapat upang patahimikin ang galit ng sambayanan.
Sa isang naunang pahayag matapos siyang boluntaryong sumuko noong Disyembre 9, inamin ni Discaya na nahihirapan siya sa sitwasyon, lalo na sa pagkakahiwalay sa kanyang pamilya. Ayon sa kanyang kampo, matagal na nilang pinaghahandaan ang laban na ito at handa silang ipaglaban ang kanilang panig.
Ngunit para sa marami, ang kasong ito ay hindi lamang tungkol kay Sarah Discaya. Ito ay simbolo ng mas malalim na sugat ng korapsyon sa bansa—mga proyektong papel lamang, mga ilog na hindi kailanman naprotektahan, at mga pamilyang patuloy na nalulunod sa baha habang ang pondo ay napupunta sa bulsa ng iilan.
Sa kanyang pagkakakulong, isang tanong ang patuloy na umuukit sa isipan ng publiko: Ito na ba ang simula ng tunay na hustisya, o isa lamang itong unang bitak sa napakalaking pader ng korapsyon? Ang sagot, gaya ng inaasam ng bayan, ay nasa mga darating na araw—at sa tapang ng sistemang dapat magtanggol sa interes ng sambayanan.
