×

“‘HINDI KO SINASADYA, PANGINOON!’—MAG-ASAWANG PASTOR, NATAGPUANG WALANG MALAY SA SARILING TAHANAN; ANG SUSPEK, MIYEMBRO NG GRUPONG DAPAT SANANG NAGPAPROTEKTA SA KANILA! SAMAL ISLAND, NABALOT NG TAKOT AT MISTERYO SA TRAHEDYANG MAY HALONG PANANAMPALATAYA AT MATINDING DAMDAMIN!”

Madaling araw ng Oktubre 17, 2025 — sa tahimik na Samal Island, Davao del Norte, isang nakakagimbal na pangyayari ang gumising sa mga residente. Sa loob ng isang munting tahanan sa Barangay Villarica, natagpuan ang mag-asawang sina Jonathan Prado, 43, at Brilliant Pearl Prado, 31 — parehong wala nang malay at may mga palatandaan ng matinding pananakit.

Ang lugar na dati’y puno ng dasal at awit ng papuri ay biglang naging saksi ng trahedyang hindi inaasahan. Si Jonathan, isang dating pastor na mas pinili ang pananampalataya kaysa sa marahas na mundo, ay kilala sa kanilang barangay bilang “taong hindi marunong magalit.” Ang kanyang asawa namang si Pearl, dating pastora sa Digos City, ay kilala sa kabaitan, at sa mga mata ng kanilang kapitbahay, sila ay larawan ng pag-ibig at pananampalataya.

Tatlong buwan pa lang silang lumipat sa Samal para magsimula ng bagong buhay — tahimik, payapa, at malapit sa dagat. Ngunit isang gabi lang, ang katahimikan ay napalitan ng sigaw at takot.


Ayon sa mga awtoridad, ang pangunahing iniimbestigahan ay si alias “NN”, 36-anyos, miyembro ng Task Force Samal — grupong dapat sana ay tagapagtanggol ng kapayapaan ng isla. Isa siyang dating CAFGU, walang asawa, at madalas makita sa paligid ng bahay ng mga Prado. Sa simula’y tila wala itong masama, ngunit napansin ng ilan na labis ang kanyang paghanga kay Pearl.

“Lagi niyang tinitingnan si Ma’am Pearl. Parang may gusto siya, pero pilit niyang tinatago,” sabi ng isang residente.
Unti-unting napalitan ng matinding damdamin ang paghanga — isang damdaming sinabayan ng inggit at kalasingan.

Ayon sa mga imbestigador, bago ang insidente, nakita si NN sa isang inuman. Bandang madaling araw, napagdesisyunan niyang puntahan ang bahay ng mag-asawa. Sa mga sumunod na sandali, naganap ang di-inaasahan — isang komprontasyon na nauwi sa trahedya.

Kinabukasan, dahil hindi pumasok si Jonathan sa trabaho, pinuntahan siya ng kasamahan sa simbahan. Sa pagbukas ng pinto, bumungad sa kanila ang tanawing tila galing sa bangungot — magulong sala, tahimik na paligid, at ang sanggol nilang anak na umiiyak sa crib.


Agad na rumesponde ang mga awtoridad. Sa crime scene, nakita ang mga bakas ng pakikipagbuno. Lumabas sa CCTV footage ang imahe ni NN na naglalakad papunta sa bahay bandang ala-una ng madaling araw, at muling bumalik ilang minuto pagkatapos.

Sa harap ng matibay na ebidensya, inaresto si NN bandang hapon. Sa una, mariin niyang itinanggi:

“Hindi ako ‘yun… lasing ako, wala akong maalala.”

Ngunit nang ipakita sa kanya ang video, napayuko siya, luhaan, at mahinang nasambit:

“Panginoon… hindi ko sinasadya.”


Habang nasa tanggapan ng mayor, kinompronta siya ng mga kamag-anak ng mag-asawa.

“Pastor lang ang sinaktan mo, hindi ka ba natatakot sa Diyos?” sigaw ng isa.

Tahimik lang si NN, tila hindi makapaniwala sa sarili niyang ginawa. Humingi siya ng tawad, ngunit alam niyang huli na ang lahat.

Ayon sa pulisya, posibleng pinaghalong selos, kalasingan, at matinding emosyon ang nagtulak sa kanya. Matagal na raw may paghanga si NN kay Pearl, ngunit nang hindi siya mapansin, nauwi iyon sa galit at paninibugho.


Ngayon, si NN ay nasa kustodiya ng mga awtoridad at nahaharap sa kasong kriminal. Ang kanilang anak naman ay nasa pangangalaga ng social welfare department. Samantala, inuwi sa Cotabato ang labi nina Jonathan at Pearl upang ilibing sa piling ng kanilang mga mahal sa buhay.

Habang dumadaan ang kanilang mga kabaong, iisa ang tanong ng mga tao sa Samal Island:

“Bakit sa mga tapat sa Diyos, nagaganap ang ganitong kadiliman?”

Sa mga simbahan, dasal ang naging tugon. Sa mga puso ng nakasaksi, takot at panlulumo ang pumalit.
Ang pangyayaring ito ay nagsilbing paalala — na kahit sa mga tahanan ng pananampalataya, puwedeng makapasok ang anino ng kasamaan.

Isang gabi lamang ang kailangan upang magbago ang lahat.
Isang sandali ng kahinaan, at isang buhay ng pagsisisi.
At sa likod ng salitang “Hindi ko sinasadya,”
ay nakatago ang tanong na paulit-ulit inuukit ng mga nananalig:

“Hanggang saan umaabot ang kapatawaran ng Diyos?”

Related Posts

Our Privacy policy

https://weeknews247.com - © 2025 News